Τα μοσχεύματα διακρίνονται σε οστικά μοσχεύματα και ελεύθερα ουλικά μοσχεύματα τα οποία και μας χρησιμεύουν στην κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση όπως και στην δημιουργία και ενίσχυση των προσπεφυκότων ούλων αντίστοιχα. Τα οστικά μοσχεύματα διακρίνονται σε αυτομοσχεύματα (από τον ίδιο τον ασθενή),σε αλλομοσχεύματα (από άλλον ασθενή), στα ξενομοσχεύματα (βόειας ή χοίρειας προέλευσης συνήθως) και σε αλλοπλαστικά (tcp,etc). Τα οστικά μοσχεύματα σε συνδυασμό με τις κατάλληλες μεμβράνες μας επιτρέπουν να πετύχουμε την επιθυμητή οστική ανάπλαση, την αναγέννηση των σκληρών ιστών(τη δημιουργία δηλαδή νέου οστού).

Με την οστική ανάπλαση και συνεπώς τη δημιουργία νέου οστού μπορούμε σε προβληματικές περιοχές με μεγάλα οστικά ελλείματα και επακόλουθα αισθητικά προβλήματα, να τοποθετήσουμε με ασφάλεια εμφυτεύματα και να αποκαταστήσουμε τη γνάθο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα ελεύθερα ουλικά μοσχεύματα σε συνδυασμό με τις αναγεννητικές περιοδοντικές τεχνικές μας δίνουν εξαιρετικό αποτέλεσμα σε προβλήματα των ούλων.